首页

第一百五十章 何夕明番外之第一世(3 / 3)

她过来告诉我,孩子不是我的,什么都不是我的,逼问我当初被我藏起来的那个齐家的宝贝在哪里,我缓缓笑了。

齐家的宝贝,不就是齐茜儿么?

价值连城,在我心里面,她就是价值连城的宝贝啊?

我当初不过随口一说,她竟然就信了。

后来看着她,我忽然觉得乏味极了,与其这样活着,不如死了痛快啊?而且,她大概不清楚,早在齐茜儿生命结束的时候,我就已经立下遗嘱,我名下所有的产业在我死后都会捐出去,只除了,我给齐茜儿买过的却没有送出的一条缘定三生的项链,如今正安安稳稳地躺在我胸·前。

当火苗吞噬我的一刹那,我仿佛又经历了自己和她的一辈子,缓缓闭上眼睛的时候,我就想。

那个天真可爱又善良的小姑娘,下辈子,一定一定不要再遇见我了!

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库

笔趣库